با فنجانی چای هم می شود مست شد

اگر اویی که باید باشد

باشد...

حسین پناهی

کودکی ام را دوست داشتم

روزهایی که به جای دلم

سر زانوهایم زخمی بود...

حسین پناهی

درمکه دیدم خدا چند سالیست که از شهر مکه رفته و انسانها به دور خویش میگردند.
در مکه دیدم هیچ انسانی به فکر فقیر دوره گرد نیست دوست دارد زود به خدا برسد و

گناهان خویش را بزداید غافل از اینکه آن دوره گرد خود خدا بود.
درمکه دیدم خدا نیست و چقدر باید دوباره راه طولانی را طی کنم تا به خانه خویش

برگردم و درهمان نماز ساده خویش تصور خدارا در کمک به مردم جستجوکنم.
آری شاد کردن دل مردم همانا برتر از رفتن به مکه ایست که خدایی در آن نیست.

   (حسین پناهی)                 

بی شک جهان را به عشق کسی آفریده اند

چون من که آفریده ام از عشق

جهانی برای تو

جا مانده است
چیزی جایی
كه هیچ گاه دیگر
هیچ چیز
جایش را پر نخواهد كرد .... 

                             حسین پناهی

     میزی برای کار
        کاری برای تخت
            تختی برای خواب
               خوابی برای جان
                  جانی برای مرگ
                مرگی برای یاد
            یادی برای سنگ

      این بود زندگی.... ؟

بیراهه رفته بودم
آن شب
دستم را گرفته بود و می کشید
             زین بعد همه عمرم را
              بیراهه خواهم رفت...